157.

...W centrum każdej GRUPY DOMÓW (37) i w TWOIM WŁASNYM DOMU (79) powinno być jedno pomieszczenie (lub przybudówka), które jest luźno z nimi powiązane i ma osobne wejście. Jest to miejsce na warsztat pracy. Ten wzorzec mówi o tym, jak ważne są takie warsztaty, jak szeroko powinny być rozpowszechnione i wszechobecne, a kiedy są gotowe — jak łatwo powinny być dostępne i do jakiego stopnia zawsze publiczne. Ten wzorzec wzmacnia wzorce ROZPROSZONE MIEJSCA PRACY (9), SIEĆ UCZENIA SIĘ (18) i MĘŻCZYŹNI I KOBIETY (27).

  Wyjaśniliśmy we wzorcach ROZPROSZONE MIEJSCA PRACY (9), SIEĆ UCZENIA SIĘ (18), MĘŻCZYŹNI I KOBIETY (27), SAMORZĄDNE WARSZTATY I BIURA (80) i w kilku innych, że marzymy o takim społeczeństwie, w którym praca i rodzina stapiają się w jedno znacznie bardziej niż obecnie. W takim społeczeństwie ludzie — biznesmeni, artyści, rzemieślnicy, sklepikarze, specjaliści — pracują dla siebie, sami i w małych grupach, w większym już stopniu związani ze swoim bezpośrednim otoczeniem.

  W społeczeństwie tego typu domowy warsztat będzie czymś dużo więcej niż sutereną czy miejscem majsterkowania w garażu. Będzie integralną częścią każdego domu, pełniąc równie istotną funkcję jak kuchnia czy sypialnia. Jesteśmy również przekonani, że najważniejszą cechą podobnego miejsca jest jego bezpośrednie połączenie z ulicą. Dla większości nas życie zawodowe wiąże się raczej ze sferą publiczną i nie jest częścią życia prywatnego. Z pewnością, w porównaniu z prywatnością ogniska domowego, praca to sprawa czysto publiczna. Nawet wtedy, gdy związek ze sferą publiczną jest znikomy, można sprawić, że zarówno pracownik, jak i społeczność zyskają coś na wzmocnieniu powiązań między nimi.

  W wypadku domowego warsztatu szczególną wartość stanowi publiczna natura pracy. To ona przenosi warsztat z dziedziny domowego hobby w nim i podwórka za domem, włączając go do sfery publicznej. Pracujący ludzie mogą oglądać ulicę, sami zaś są oglądani przez przechodzących ludzi. Ci ludzie z kolei, przechodząc, mogą dowiedzieć się czegoś o naturze swojej społeczności. Kontakt ten ma szczególnie ożywiającą wartość dla dzieci. W zależności od natury wykonywanej pracy otwarcie warsztatu na sferę publiczną może mieć formę witryny sklepowej, podjazdu do załadunku i wyładunku materiałów, stołu warsztatowego do pracy na zewnątrz, małego pomieszczenia przeznaczonego do spotkań.

  Postulujemy zatem, by tworzyć solidne warsztaty, które spełnią wszystkie warunki prawdziwego miejsca pracy i w jakimś stopniu będą powiązane z publicznym życiem ulicy, a to oznacza co najmniej połączenie wzrokowe, by można było mieć wgląd do środka i na zewnątrz, albo być może pełne powiązanie, jak w przypadku otwartego stoiska.

  Dlatego:

  Stwórz w warsztacie kąt, w którym będzie szczególnie miło pracować — ŚWIATŁO Z DWÓCH STRON W KAŻDYM POKOJU (159), WYDZIELONE MIEJSCE DO PRACY (183). Zadbaj o połączenie warsztatu z ulicą — OTWARCIE NA ULICĘ (165), OKNA Z WIDOKIEM NA ŻYCIE (192). Możesz stworzyć tam również miejsce do pracy na słońcu w ciepłe dni — SŁONECZNE MIEJSCE (161). Przy projektowaniu kształtu warsztatu i jego konstrukcji zacznij od wzorca KSZTAŁT PRZESTRZENI WEWNĘTRZNEJ (191)...