36.

...na terenie sąsiedztwa (ROZPOZNAWALNE SĄSIEDZTWO (14)) są pewne obszary, na których w sposób naturalny koncentruje się życie — WĘZŁY AKTYWNOŚCI (30), gdzie toczy się ono wolniej, oraz obszar znajdujący się gdzieś pomędzy dwoma wspomnianymi — PIERŚCIENIE GĘSTOŚCI (29). Należy koniecznie różnicować grupy domów i prowadzące do nich ścieżki, stosownie do tego stopniowania.

  Niektórzy wolą miejsca, gdzie coś się dzieje. Inni pragną większego spokoju. Dotyczy to podstawowych cech ludzkiej osobowości, które określa opozycja „ekstrawersja — introwersja”, inaczej „dążenie ku społeczności — dążenie ku prywatności”. Ci, którzy pragną, by wokół nich coś się działo, lubią mieszkać w pobliżu punktów usługowych, sklepów, uwielbiają ożywioną atmosferę na zewnątrz i cieszą się, gdy obcy ludzie nieustannie przechodzą obok ich domów. Ci, którzy pragną większej izolacji, lubią pozostawać z dala od punktów usługowych i sklepów, cieszą się z bardzo małej skali przestrzeni na zewnątrz ich domów i nie chcą, by obcy ludzie przechodzili pod ich oknami⁷⁶.

  Zróżnicowanie obowości ludzi na osi „ekstrawersja — introwersja” zostało szczegółowo opisane przez Franka Hendricksa i Malcolma MacNaira⁷⁷. Autorzy ci identyfikują kilka typów osobowości i każdy z nich charakteryzują przez względną ilość czasu spędzanego na działaniach o charakterze ekstrawertywnym i introwertywnym. Francis Loetterle przeprowadził dalsze badania na ten temat⁷⁸. Zapytał przedstawicieli 3300 gospodarstw domowych o to, w jakiej odległości od różnych punktów usługowych chcieliby mieszkać. Otrzymał następujące wyniki: 20% rodzin chciało mieszkać w odległości nie większej niż trzy przecznice od centrum handlowego, 60% — w odległości od trzech do sześciu przecznic, 20% — dalej niż sześć przecznic (średnia odległość między przecznicami w Santa Clara wynosi około 135 metrów). Poszczególne odległości mają znaczenie jedynie w wypadku Santa Clara. Jednak ogólny wynik potwierdza naszą tezę, że ludzie różnią się pod tym względem i mają dość zróżnicowane potrzeby dotyczące lokalizacji i charakteru swoich domów.

  W celu zapewnienia różnym osobom możliwości znalezienia domów, które spełnią ich odrębne pragnienia, sugerujemy, żeby każda grupa domów i każde sąsiedztwo miało trzy rodzaje domów, w mniej więcej podobnej liczbie: domy, które znajdują się w miejscu, gdzie się dużo dzieje, te zlokalizowane w połowie drogi oraz takie, które są niemal całkowicie odizolowane. Dla skutecznego funkcjonowania tego wzorca należy stworzyć również trzy odrębne rodzaje ścieżek:

  1. Ścieżki przebiegające wzdłuż usług, szerokie, otwarte na ruch i tłumy ludzi, ścieżki łączące punkty nasilonej aktywności, zachęcające do natężonego ruchu przelotowego.

  2. Ścieżki odległe od usług, wąskie i wijące się, zniechęcające do ruchu przelotowego, z licznymi, odchodzącymi pod kątem prostym i ślepymi uliczkami.

  3. Pośrednie rodzaje ścieżek, łączące najbardziej odległe i ciche ścieżki z najbardziej ruchliwymi i centralnie położonymi.

  Wzorzec ten jest zarówno w projekcie grupy kilku domów, jak i całego sąsiedztwa. Kiedy pomagaliśmy grupie ludzi w projektowaniu ich własnego skupiska domów, najpierw poprosiliśmy każdą osobę, by rozważyła swoje preferencje co do lokalizacji własnego domu na podstawie przeciwstawienia „ekstrawersja — introwersja”. W efekcie powstały trzy grupy: czterech ekstrawertyków, którzy chcieli mieszkać jak najbliżej miejsca, gdzie się dużo dzieje i jest wielu pieszych, czterech introwertyków, którzy pragnęli możliwie największego oddalenia i prywatności, oraz pozostałych czterech, którzy chcieli trochę jednego i trochę drugiego. Plan działki, który wykonali, korzystając z niniejszego wzorca, przedstawiono poniżej. Zaznaczone są na nim miejsca wybrane przez te trzy grupy osób.

  Dlatego:

  Korzystanie z tego wzorca pomoże ci zróżnicować domy zarówno w obrębie grupy budynków mieszkalnych, jak i całego sąsiedztwa domów o większej gęstości zaludnienia. Grupy na terenie sąsiedztwa umieść wzdłuż bardziej ruchliwych ulic — GÓRKA MIESZKALNA (39), DOMY SZEREGOWE (38), a grupy o niższej gęstości ulokuj wzdłuż zacisznych uliczek — GRUPA DOMÓW (37), DOMY SZEREGOWE (38). Niech ruchliwe ulice będą ULICZKAMI PIESZYMI (100) albo głównymi drogami z PODWYŻSZONYMI CHODNIKAMI (55), a boczne drogi ZIELONYMI ULICAMI (51) lub wąskimi ścieżkami o charakterystycznym KSZTAŁCIE CIĄGU PIESZEGO (121). Upewnij się, że w miejscach, gdzie są pożądane ożywione ulice, intensywność zabudowy jest wystarczająco duża, by tworzyć to ożywienie — INTENSYWNOŚĆ RUCHU PIESZEGO (123)...