63.

...wiele wzorców wprowadzało podstawy aktywności nocnych w miejscach publicznych — MAGIA MIASTA (10), PROMENADA (31), ŻYCIE NOCNE (33), WESOŁE MIASTECZKO (58), PUBLICZNE PLACYKI (61). Nie ma nic lepszego ponad taniec i muzykę, żeby ożywić te miejsca nocą. Wzorzec TANIEC NA ULICY (63) opisuje tylko fizyczne warunki, które zachęcą ludzi do tańca i sprawią, że muzyka wypełni ulice.

  Kiedyś na całej kuli ziemskiej ludzie tańczyli na ulicach. W sztukach teatralnych, tekstach piosenek i mowie potocznej taniec na ulicy to oznaka najwyższej radości. Wiele kultur wciąż zachowało tę aktywność w jakiejś formie. Na przykład tancerze z wyspy Bali wpadają w trans, wirując w koło na ulicy. Grupy mariachi w Meksyku też kontynuują tę tradycję — tam w każdym mieście jest kilka placyków, na których grają zespoły, a mieszkańcy przychodzą potańczyć. W Ameryce i Europie są muszle koncertowe i festyny w parkach. W Japonii odbywa się festiwal bon odori, w czasie którego wszyscy klaszczą i tańczą.

  Jednak w tych społeczeństwach, które są nowoczesne i stechnicyzowane, te tradycje zanikły. Społeczności są podzielone, ludzie nie czują się swobodnie na ulicach, boją się siebie nawzajem, niewiele osób gra muzykę taneczną, ludzie wstydzą się tańczyć w miejscach publicznych.

  Oczywiście nie jest możliwe, żeby proponowane przez nas proste zmiany w środowisku były w stanie temu zaradzić. Ale zauważamy pewną zmianę nastroju. Zażenowanie i wyobcowanie są zjawiskami, które powstały niedawno i blokują jedną z podstawowych potrzeb. Ale kiedy dotkniemy tej potrzeby, coś zaczyna się dziać. Ludzie przypominają sobie, jak się tańczy, każdy chwyta za jakiś instrument, wielu tworzy małe zespoły muzyczne. W chwili pisania tego tekstu w San Francisco, Berkeley i Oakland trwa publiczna dyskusja na temat „ulicznych grajków” — zespołów, które spontanicznie zaczynają grać na ulicach i placach, kiedy tylko jest ładna pogoda. Gdzie mogą grać, czy nie tamują ruchu, czy ludzie mogą obok nich tańczyć?

  W takiej właśnie atmosferze proponujemy niniejszy wzorzec. Tam gdzie jest odczuwane znaczenie powrotu omawianych aktywności, odpowiednie otoczenie może je uruchomić i pozwolić na ich rozkwit. Potrzebne są jedynie: podwyższenie dla muzyków, najlepiej zadaszone; utwardzona powierzchnia do tańca wokół estrady; miejsca do siedzenia dla tych, którzy chcą słuchać muzyki i odpoczywać; punkty prowadzące sprzedaż napojów i zakąsek (niektóre meksykańskie podia mają ślicznie wbudowane w podstawę małe stoiska, przyciągające w stronę muzyki tych, którzy chcą się napić soku lub piwa). Całość powinna być umieszczona w miejscu, w którym ludzie często się gromadzą.

  Dlatego:

  Zlokalizuj estradę w jednej z kieszeni aktywności, w pobliżu krawędzi promenady lub placyku — KIESZENIE AKTYWNOŚCI (124). Uczyń ją wnętrzem wytyczonym przez pergole i słupy — OTWARTE POMIESZCZENIE PUBLICZNE (69). Wokół estrady zbuduj STOISKA Z JEDZENIEM (93). Niech miejsca do tańczenia osłaniają kolorowe płócienne zadaszenia wychodzące nad ulicę. W ten sób powstaną wielkie, półotwarte namioty — DACHY NAMIOTOWE (244)...