WYBIERANIE JĘZYKA DLA TWOJEGO PROJEKTU

  Wszystkie 253 wzorce razem tworzą język. Kształtują spójny obraz całego regionu i mają moc generowania takich regionów w milionach form o nieskończonej różnorodności w każdym szczególe.

  Ponadto dowolna krótsza sekwencja wzorców tego języka stanowi sama w sobie język dla mniejszej części środowiska. Taka krótka lista wzorców może generować miliony parków, dróg, domów, warsztatów czy ogrodów.

  Rozważmy na przykład dziesięć następujących wzorców:

  Powyższa krótka lista wzorców sama jest językiem, jednym z tysiąca możliwych języków dla ganku z przodu domu. Ktoś z nas wybrał ten nieskomplikowany język, żeby dobudować ganek przy wejściu do własnego domu. Oto w jaki sposób ten język i jego wzorce pomogły mu w pracy.

  Ten krótki przykład ukazuje zarówno siłę, jak i prostotę języka wzorców. Być może zdajesz sobie już sprawę z tego, jak wielkiej ostrożności wymaga konstruowanie języka dla siebie i dla własnego projektu.

  Weranda została zdefiniowana za pomocą dziesięciu wzorców w tym krótkim języku. W podobny sposób można określić każdy fragment naszego otoczenia, dobierając odpowiedni zbiór wzorców, który postanowimy w to otoczenie wkomponować. Charakter tego, co budujesz, będzie mu nadany przez język wzorców, którego używasz.

  Właśnie dlatego wybór języka do swojego projektu jest sprawą zasadniczą. Proponowany przez nas tutaj język zawiera 253 wzorce. Dzięki temu można na jego podstawie stworzyć niewyobrażalnie wielką ilość krótszych języków, odpowiadających różnym projektom, które miałbyś chęć zrobić, po prostu wybierając z niego odpowiednie wzorce.

  Opiszemy teraz ogólną procedurę, dzięki której możesz dobrać język do własnego projektu, na początku korzystając ze wzorców przedstawionego tu języka, a potem dodając własne wzorce.

  1. Przede wszystkim zrób kopię tak zwanej sekwencji-matki, znajdującej się w Streszczeniu języka wzorców. Na kopii możesz zaznaczać wzorce, które będą tworzyły język twojego projektu. Jeśli nie masz dostępu do kserokopiarki, możesz zaznaczać wzorce w spisie zawartym w tej książce. Możesz używać zakładek do zaznaczania stron, możesz stworzyć własną listę, możesz sięgnąć po markery — jak tylko będzie ci wygodnie. Na razie założymy dla uproszczenia sprawy, że masz przed sobą kopię tej listy.

  2. Przejrzyj listę i znajdź wzorzec najlepiej opisujący zakres projektu, o którym myślisz. Będzie to twój punkt wyjścia. Zaznacz go. (Jeśli wydaje ci się, że na liście jest kilka odpowiadających ci wzorców, nie przejmuj się, tylko wybierz ten, który wydaje ci się najlepszy, a pozostałe znajdą swoje miejsce w miarę postępowania pracy).

  3. Przejdź do wzorca wyjściowego, znajdź go w książce i przeczytaj. Zauważ, że inne wzorce, których hasła zostały wymienione na początku i na końcu wzorca wyjściowego, mogą również stać się elementami twojego języka. Wzorce wymienione na początku mają większy zakres niż twój projekt. Nie dołączaj ich do swojej listy, o ile nie jesteś w stanie wprowadzić ich — choćby w małym stopniu — w świat, który będzie otaczał twój projekt. Wzorce końcowe mają mniejszy zakres. Niemal wszystkie będą istotne. Zaznacz każdy, chyba że istnieje jakiś szczególny powód, żeby któregoś z nich nie włączać do projektu.

  4. Teraz twoja lista ma nieco więcej zakreśleń. Znajdź w książce następny najwyższy wzorzec przez siebie wybrany. Ponownie znajdziesz przy nim odniesienia do innych wzorców. Znowu zaznacz te, które dotyczą twojego projektu, zwłaszcza „mniejsze”, podane na końcu. Raczej nie zaznaczaj wzorców o większym zakresie, chyba że jesteś w stanie wykorzystać je w jakiś konkretny sposób.

  5. Jeśli wybór jakiegoś wzorca budzi twoje wątpliwości, nie dołączaj go do listy. Bardzo łatwo bowiem może się stać za długa, a w efekcie niejasna. Prawdę mówiąc, nawet jeśli będzie zawierała jedynie te wzorce, które wyjątkowo ci się podobają, będzie wystarczająco długa.

  6. Powtarzaj powyższe kroki, aż zaznaczysz wszystkie wzorce, które chcesz mieć w swoim projekcie.

  7. A teraz dostosuj sekwencję wzorców do swoich wymagań, dodając do niej własne pomysły. Jeżeli istnieją jakieś elementy, które chciałbyś włączyć do projektu, ale nie mogłeś znaleźć odpowiadających im wzorców, wpisz je w odpowiednim miejscu, obok tych o podobnym rozmiarze i znaczeniu. Na przykład nie ma wzorca opisującego saunę. Jeżeli chcesz ją dołączyć, wpisz ją gdzieś obok POKOJU KĄPIELOWEGO (144).

  8. Jeżeli masz ochotę zmienić jakieś wzorce, rób to bez wahania. Na pewno często będziesz miał własną wizję danego wzorca, taką, która wyda ci się bardziej prawdziwa lub stosowna. W chwili gdy coś takiego się wydarzy, uzyskasz największą „władzę” nad językiem. A najlepszym sposobem na przyswojenie go sobie w takim stopniu, aby stał się twoim językiem, jest dopisanie tych zmian w odpowiednich miejscach w tej książce. Najbardziej konkretnym posunięciem będzie zaś wpisanie do książki utworzonej przez ciebie nazwy wzorca, jasno oddającej wprowadzone przez ciebie zmiany.

  Załóżmy, że określiłeś już język swojego projektu. Sposób, w jaki można używać danego języka, zależy w dużym stopniu od jego skali: wzorce dotyczące miast mogą być wprowadzane w życie tylko stopniowo i oddolnie; wzorce opisujące budynki możesz najpierw skonstruować w wyobraźni, a następnie zaznaczyć je bezpośrednio na ziemi; wzorce dotyczące konstrukcji muszą być fizycznie zbudowane na placu budowy. Z tej właśnie przyczyny podaliśmy trzy oddzielne instrukcje, odnoszące się do tych trzech różnych skał. Instrukcji tych szukaj na wstępnych stronach każej części.

  Sposób postępowania dla każdej z tych trzech skał został dużo prezyzyjniej opisany oraz opatrzony wyczerpującymi przykładami w odpowiednich rozdziałach The Timeless Way of Building. Miasta są omówione w rozdziałach dwudziestym czwartym i dwudziestym piątym, pojedyncze budynki w rozdziałach od dwudziestego do dwudziestego drugiego, a przebieg konstrukcji, czyli opis tego, jak w rzeczywistości powstaje budynek, w rozdziale dwudziestym trzecim.