92.

...w mieście, w którym transport publiczny opiera się głównie na MINIBUSACH (20), będących w stanie szybko przewozić ludzi niemal od drzwi do drzwi za niewielką opłatą, przystanki autobusowe są potrzebne w odległości nie większej niż kilkadziesiąt metrów od każdego domu i miejsca pracy. Niniejszy wzorzec opisuje formę przystanków autobusowych.

  Przystanki autobusowe często są ponure, ponieważ stawia się je w odosobnionych miejscach. Bardzo niewiele uwagi poświęca się doświadczeniu oczekiwania na przystanku i zależności między nim a jego otoczeniem. Na przystankach można jedynie bezczynnie stać, czekając na autobus i wypatrując go, czasem nawet nieco lękając się o swoje bezpieczeństwo. To bardzo nieprzyjemne doświadczenie i z pewnością nie zachęca ludzi do korzystania ze środków transportu publicznego.

  Sekret tkwi w sieci zależności, które tworzą mały system wokół przystanku autobusowego. Jeżeli wiążą się i wzmacniają nawzajem, dając możliwość wyboru i nadając kształt doświadczeniu — system jest dobry. Zależności tworzące taki system są jednak niezwykle subtelne. Na przykład prosty system, na który składa się sygnalizacja świetlna, krawężnik, róg ulicy, można podkreślić, traktując całość jako oddzielny węzeł życia publicznego: ludzie czekają na zmianę świateł, rozglądają się wokoło, być może wcale się nie spieszą. Umieśćmy na rogu stoisko z gazetami i stragan z kwiatami, a doświadczenie stanie się bardziej spójne.

  Krawężnik i światła, gazety i kwiaty, markiza narożnego sklepu, drobne w kieszeniach ludzi — wszystko to stwarza sieć wzajemnie wspierających się zależności.

  Szanse, żeby każdy przystanek autobusowy stał się częścią takiej sieci, są różne. Niekiedy dobrze będzie, na przykład pod starym drzewem, wciągnąć ludzi w osobiste marzenia. Kiedy indziej wprost przeciwnie — dać okazję funkcjom społecznym: stoisko z kawą, namiotowe zadaszenie, przyjemne miejsce, by usiąść nie tylko w oczekiwaniu na autobus.

  Dlatego:

  Umieść solidną bramę sąsiedztwa obok przystanku autobusowego albo ustaw przystanek tam, gdzie już istnieje taka brama — GŁÓWNE BRAMY (53). Zaaranżuj teren wokół przystanku zgodnie ze wzorcami OTWARTE POMIESZCZENIE PUBLICZNE (69), KSZTAŁT CIĄGU PIESZEGO (121) i MIEJSCE DO CZEKANIA (150). Zrób tam STOISKA z JEDZENIEM (93): rozmieść siedzenia względem słońca, osłoń je przed wiatrem, zadbaj o widok — MIEJSCA DO SIEDZENIA (241)...