17.

OBWODNICE

...opisywane w tym wzorcu obwodnice ułatwiają określanie i tworzenie STREF TRANSPORTU LOKALNEGO (11). Jeśli obwodnice tworzą połączenia między PRZESIADKAMI (34), to wspomagają SIEĆ TRANSPORTU PUBLICZNEGO (16).

***

Nie można we współczesnym społeczeństwie uniknąć zapotrzebowania na drogi szybkiego ruchu. Jest natomiast bardzo ważne, żeby były umieszczone i budowane w taki sposób, który nie niszczy ani społeczności, ani krajobrazu.

Chociaż pęd do budowania autostrad z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku zmniejszył się z powodu powszechnych protestów lokalnych, nie dało się całkowicie uniknąć dróg szybkiego ruchu. Obecnie nie ma nadziei na żadną realną alternatywę opanowania ogromnego ruchu samochodowego, ciężarowego i autobusowego, na którym opiera się gospodarcze i społeczne życie współczesnych miast.

Niestety, źle usytuowane drogi szybkiego ruchu wyrządzają ogromne szkody. Rozcinają społeczności na pół, odcinają wybrzeża, hamują dostęp do terenów wiejskich i przede wszystkim są źródłem nieznośnego hałasu. W odległości setek metrów, a nawet kilku kilometrów od autostrady słychać w tle jej huk.

Aby rozwiązać te oczywiste problemy, wynikające z lokalizacji i budowy dróg szybkiego ruchu, musimy znaleźć takie sposoby ich lokalizowania i budowania, żeby nie niszczyły społeczności i nie uprzykrzały życia swoim hałasem. Wymienimy trzy warunki, które naszym zdaniem są podstawą właściwego rozwiązania:

1. Żadna społeczność, która tworzy spójną strefę transportu lokalnego — STREFY TRANSPORTU LOKALNEGO (11) — pod żadnym pozorem nie może być rozcięta przez drogę szybkiego ruchu. Za to przynajmniej jedna droga szybkiego ruchu powinna przebiegać stycznie do jej granic. Pozwala to na szybki przejazd samochodowy z jednej społeczności do innych i do całego regionu.

2. Mieszkańcy każdej strefy transportu lokalnego powinni mieć dostęp do otwartych terenów wiejskich bez potrzeby przekraczania trasy szybkiego ruchu — patrz PASY MIEJSKIE I PASY WIEJSKIE (3). Oznacza to, że drogi szybkiego ruchu powinny być zawsze prowadzone tak, by przynajmniej jeden bok każdej strefy transportu lokalnego miał bezpośredni dostęp do otwartych terenów wiejskich.

3. Przede wszystkim zaś drogi szybkiego ruchu muszą mieć osłony akustyczne, które będą chroniły życie wokół nich. To oznacza, że drogi szybkiego ruchu albo muszą znajdować się w obniżeniach, albo być osłonięte wałami ziemnymi, budynkami parkingowymi lub magazynami, którym hałas nie szkodzi.

Dlatego:

Lokalizuj trasy szybkiego ruchu (autostrady i inne główne arterie transportowe) tak, żeby:
1. Przynajmniej jedna droga szybkiego ruchu przebiegała stycznie do każdej strefy transportu lokalnego.
2. Przynajmniej jeden bok każdej strefy transportu lokalnego nie graniczył z drogą szybkiego ruchu, za to był otwarty bezpośrednio na tereny wiejskie.
3. Każda droga szybkiego ruchu znajdowała się w zagłębieniu albo na całej długości była osłonięta nasypem ziemnym lub budynkami przemysłowymi, dzięki czemu pobliskie sąsiedztwa będą chronione przed hałasem.

***

Zawsze lokalizuj drogi szybkiego ruchu w strefach granicznych między podkulturami — GRANICA PODKULTURY (13). Nigdy nie prowadź ich wzdłuż wybrzeży — DOSTĘP DO WODY (25). Wzdłuż dróg lokalizuj przemysł, garaże i duże parkingi, a wszędzie, gdzie tylko jest to możliwe, wykorzystuj je jako dodatkowe osłony przeciwhałasowe — WSTĘGA PRZEMYSŁOWA (42), OSŁONIĘTY PARKING (97)...