62.

...zgodnie ze wzorcem LIMIT CZTERECH KONDYGNACJI (21) większość dachów na terenie zamieszkanym przez społeczność nie znajduje się powyżej poziomu trzech pięter, czyli na wysokości od 12 do 15 metrów. Jednak bardzo ważne jest, by ten limit wysokości był od czasu do czasu przerywany wyższymi budynkami, które pełnią specjalne funkcje. Mogą one wzmocnić charakter PUBLICZNYCH PLACYKÓW (61) i ŚWIĘTEJ ZIEMI (66). Mogą nadawać indywidualną tożsamość społecznościom, pod warunkiem że na każdą SIEDMIOTYSIĘCZNĄ SPOŁECZNOŚĆ (12) przypadnie nie więcej niż jeden taki budynek.

  Nawet w najmniejszych wioskach znajdują się dominujące punkty orientacyjne. Zazwyczaj są to wieże kościołów. Duże miasta mają setki takich punktów. Budowanie wież nie jest charakterystyczne jedynie dla chrześcijan, podobnie dzieje się w różnych kulturach i religiach na całym świecie. Perskie wioski mają wieże dla gołębi, Turcja — minarety, San Gimignano — domy w kształcie wież, zamki obronne — punkty obserwacyjne, Ateny — Akropol, a Rio — skałę z posągiem Chrystusa.

  Te wysokie miejsca spełniają dwie oddzielne, uzupełniające się funkcje. Po pierwsze, dają ludziom cel wspinaczki, z którego można spoglądać w dół i na otaczający świat. Po drugie, stanowią punkt, który jest widoczny z daleka i względem którego mogą się orientować, gdy stoją na dole.

  Posłuchajmy Prousta:

  Wysokie miejsca są równie ważne jako te, z których można patrzeć w dół. Z wysokich miejsc roztacza się wspaniała panorama miasta. Dzięki temu turyści mogą się zorientować w terenie, który zwiedzają. Natomiast okoliczni mieszkańcy mogą z góry powtórnie ocenić wygląd swojego otoczenia. Jednak odwiedzinom wysokich punktów widokowych nie będzie towarzyszyć świeże radosne podniecenie, jeżeli na szczyt da się wjechać samochodem albo windą. Aby w pełni docenić wspaniałość widoku roztaczającego się z góry, trzeba na to zapracować, zostawić samochód lub zrezygnować z windy i wdrapać się na górę. Już sama ta wspinaczka, nawet gdy trzeba pokonać jedynie kilka schodków, oczyszcza umysł i hartuje ciało.

  Najlepiej jeżeli na terenie zamieszkanym przez każdą siedmiotysięczną społeczność znajdzie się średnio jeden taki punkt, wzniesiony na tyle, by być widocznym z całego tego obszaru. Jeżeli wysokie miejsca występują rzadziej, stają się czymś zbyt specjalnym i mają mniejszą siłę działania jako punkty orientacyjne.

  Dlatego:

  Opracuj wygląd terenów wokół podstawy wysokiego miejsca — jest to naturalna lokalizacja dla PUBLICZNEGO PLACYKU (61); schody prowadzące ku szczytowi otwórz na otaczające je widoki, tak aby ludzie mogli się po drodze zatrzymać, przysiąść, popatrzeć i żeby inni mogli zobaczyć, jak się wspinają — SIEDZENIE NA SCHODACH (125), WIDOK ZEN (134), SCHODY ZEWNĘTRZNE (158)...